„A co by było, gdybym…”: czym jest syndrom utraconych korzyści (FOMO) i jak sobie z nim radzić

FOMO, mówiąc prostymi słowami, to natrętny lęk przed tym, że coś nas ominie – psychologiczne zjawisko polegające na obawie, że inni ludzie mogą doświadczać czegoś lepszego, ciekawszego lub bardziej satysfakcjonującego niż my w danym momencie. Osoby doświadczające FOMO często mają poczucie, że ich życie jest mniej interesujące w porównaniu do życia innych – szczególnie gdy patrzą na starannie wyselekcjonowane treści w mediach społecznościowych.


📌 Czym właściwie jest FOMO?

FOMO to skrót od angielskiego Fear of Missing Out, co dosłownie oznacza „strach przed pominięciem czegoś interesującego”. Syndrom ten zaczęto szczególnie zauważać w ciągu ostatnich 20 lat wraz z intensywnym rozwojem mediów społecznościowych. Dzięki nim możemy podglądać życie innych i — często nieświadomie — zaczynamy zazdrościć, że inni żyją „pełniej” i ciekawiej, bo pokazują kolorowe, wyselekcjonowane kadry ze swojego życia.

Ale tu cię zaskoczę — ten termin to nic innego jak klasyczne egzystencjalne poczucie winy, które nosi w sobie każdy człowiek, niezależnie od okoliczności.

🧠 Egzystencjalna wina według Rollo Maya

Amerykański psycholog egzystencjalny Rollo May  wyróżnił trzy źródła egzystencjalnej winy:

  1. Wina z powodu niewystarczającej samorealizacji

  2. Wina z powodu ograniczonych relacji z bliskimi

  3. Wina z powodu utraty więzi z absolutem (np. duchowością)

W skrócie: człowiek permanentnie odczuwa winę – i to jest potwierdzone naukowo. Ale dobra wiadomość jest taka, że doświadczając winy egzystencjalnej, uwalniamy się od tej neurotycznej, która bywa bardziej destrukcyjna. Bo po prostu nie jesteśmy fizycznie w stanie zrealizować wszystkiego.

Na przykład: wybieram pracę w dużej korporacji  w biurze i muszę dotrzymywać zobowiązań , co oznacza, że nie mogę jednocześnie być marynarzem. Wybierając jedną drogę, rezygnuję z innej — i to jest całkowicie normalne.


🔄 Jak spojrzeć na FOMO inaczej?

Gdy człowiek uzna te ograniczenia i przestanie fantazjować o „alternatywnym życiu”, poczucie winy może zelżeć. Wtedy łatwiej zaakceptować swoje decyzje i biografię — zamiast żyć „co by było, gdyby…”.

❌ FOMO nie dotyczy tylko „słabych” ludzi

To błędne przekonanie, że FOMO mają tylko osoby zagubione, bez fundamentu i celu. Tak nie jest — każdy z nas ma w sobie poczucie winy, i dopiero uświadomienie go daje szansę na autentyczną samorealizację.


💬 Przykład: „

Julia, 29 lat, pracuje w marketingu.
Codziennie przegląda Instagram i Facebooka. Widzi zdjęcia znajomych z egzotycznych wakacji, relacje z konferencji branżowych, wieczorne wypady na miasto, nowe samochody, śluby, dzieci.

Choć sama nie ma powodów do narzekań — ma stabilną pracę, własne mieszkanie, grono przyjaciół — zaczyna odczuwać niepokój i przygnębienie. Myśli:

„Wszyscy coś osiągają, a ja stoję w miejscu.”
„Może powinnam była pojechać na ten wyjazd integracyjny, nawet jeśli nie miałam ochoty?”
„Dlaczego nie robię tylu rzeczy co oni? Może marnuję życie?”

W efekcie Julia:

  • czuje się zmęczona i przeciążona (bo chce być wszędzie),

  • traci radość z codziennych rzeczy (bo wszystko wydaje się za mało „efektowne”),

  • porównuje się z innymi i zaczyna wątpić w swoje wybory życiowe.

To właśnie FOMO — uczucie, że zawsze gdzieś dzieje się coś lepszego, a Ty jesteś nie tam, gdzie trzeba.


✅ Jak walczyć z FOMO — praktyczne ćwiczenia

To normalne, że chcesz więcej — lepsze mieszkanie, ubrania, wakacje… Ale ważne, by nie zapominać, co już masz. Zadaj sobie pytanie:
👉 „Czy jestem w stanie cieszyć się z tego, co mam?”

Psychicznie dojrzała osoba potrafi czuć jednocześnie dwie sprzeczne emocje — np. radość i złość. Tak samo tutaj:
🟢 „Chcę więcej” i
🟢 „Doceniam to, co już osiągnęłam”

Zobacz, w którą stronę przechylasz się bardziej. Jeśli cierpisz z powodu FOMO, być może nie zauważasz swoich osiągnięć.


1. Zapisuj swoje osiągnięcia

Rób regularne podsumowania — nawet miesięczne. Przypominaj sobie rzeczy, które ci się udały. To nie musi być spektakularne — może to być nawet miły spacer, obejrzany film, emocje, które poczułaś. Prowadź dziennik emocji, żeby wzmocnić poczucie sprawczości.


2. Zbieraj „artefakty sukcesu”

Zrób w domu „kącik osiągnięć” – powieś dyplomy, pamiątki z ważnych wydarzeń, zdjęcia. Nie chowaj ich w szufladzie. To nie próżność — to budowanie zdrowej samooceny. Pokazuj to również dzieciom, by uczyły się doceniać swoje wysiłki.


🔚 Podsumowanie

FOMO to nie tylko lęk przed imprezą, którą ominęłaś. FOMO może prowadzić do obniżonego nastroju, wypalenia, problemów z koncentracją, a w dłuższej perspektywie – do zaburzeń lękowych lub depresji. To głębokie, egzystencjalne zjawisko, które dotyka każdego z nas.

Zjawisko to nie dotyczy tylko nastolatków – coraz częściej obserwuje się je u dorosłych, pracowników korporacji, a nawet seniorów, którzy chcą „nadążać” za tym, co dzieje się w cyfrowym świecie. Nie musisz z nim walczyć „na siłę” — możesz je zrozumieć, oswoić i zamienić w motywację, a nie frustrację.

O autorze

Wiktoria

Jestem konsultantem kryzysowym oraz specjalistą pracy socjalnej II stopnia. Ukończyłam studia podyplomowe z psychotraumatologii, które przygotowały mnie do profesjonalnego wspierania osób doświadczających sytuacji kryzysowych i skutków traumatycznych wydarzeń. Łączę wiedzę z zakresu psychotraumatologii z podejściem systemowym i społecznym, co pozwala mi patrzeć na człowieka w sposób całościowy — uwzględniający jego emocje, relacje i otoczenie.

Swoją pracę opieram na empatii, uważnym słuchaniu i indywidualnym podejściu do każdej osoby. Pomagam w budowaniu poczucia bezpieczeństwa, odzyskiwaniu równowagi emocjonalnej oraz odnajdywaniu zasobów, które pozwalają przetrwać trudne momenty. Pracuję zgodnie z zasadami etyki zawodowej i stale rozwijam swoje kompetencje poprzez udział w kursach oraz szkoleniach specjalistycznych.

Możesz również polubić…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *